April 19, 2010
கணினி பொறி
கணினி என்ற பொறிக்குள்
தெறிந்தே மாட்டிக் கொண்ட
கணினிப் பொறியாளர்கள் நாங்கள்
தூக்கத்தை விலை கொடுத்து
பெற்றோம் பட்டத்தை
வருங்காலம் வளமாய் ஆகுமென்று
இன்றோ தூக்கமே பறிபோனதாய்
உலகெங்கும் உண்டாம் சட்டம்
நாளொன்றுக்கு எட்டு மணி நேரம்
வேலை என்று
ஏனோ எங்களுக்கு மட்டும் விதிவிலக்காய்
கசங்காமல் இருப்பது என்னவோ
எங்களின் ஆடைகள் மட்டும்தான்
உள்ளமோ கந்தலையும் விஞ்சி
நார் நாராய் கிழிக்கப்பட்டு
நாளை நிச்சயமில்லை வேலை
அறிந்தும் தொடர்வோம்
கண்ணுறக்கம் இன்றி
தொடர் முயர்ச்சிகளால்
சாதனைகள் பல புரிந்தாலும்
அயல் தேசம் எல்லாம்
சுற்றி வந்தாலும்
மனம் மட்டும் ஏனோ
நிம்மதிக்காய் ஏங்கி நிற்கும்
என்ன மக்கா எப்படி இருக்க
ஆளையே காணும் என்ற
நண்பர்களின் விசாரிப்புகளும்
சாப்பிட்டியா? என்று அன்போடு
விசாரிக்கும் அம்மாவின் அழைப்பிர்க்கும்
நேரமில்லை என ஒற்றை வரியில்
பதில் தந்து அழைப்பை துண்டிக்கும் போதும்
விழி ஓரம் நீரும்
மனதினூடே என்னடா வாழ்க்கை
என்ற எண்ணமும்
துளிர் விடத்தான் செய்கிறது
சிறு குழந்தையாய்
சிறகடித்து பறக்க
இதயம் ஆசைப்பட்டாலும்
மீண்டும் சிறைப்படுத்தினோம் மனதை
கணினி என்ற பொறிக்குள்
இதுதான் வாழ்க்கை என்று.
